بررسی ارتباط میان وزن هنگام تولد با حجم تودهی چربی دوره بزرگسالی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) شایع ترین اندوکرینوپاتی زنان در دوره ی باروری محسوب می شود. ارتباط میان فاکتورهای تاثیرگذار ابتدای زندگی از جمله حجم توده ی چربی جنین و وزن هنگام تولد با پیامدهایی مانند چاقی، حجم توده چربی (bfm) و حجم توده ی بدون چربی (blm) هنوز به درستی شناخته نشده است. در پژوهش حاضر ارتباط میان وزن هنگام تولد و ترکیب اجزا بدن در زنان مبتلا به pcos بررسی گردید و با زنان غیرمبتلا به pcos مقایسه شد. مواد و روش ها: نمونه ها شامل70 زن سنین باروری با تشخیص pcos، مراجعه کننده به مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولیدمثل بودند. گروه شاهد شامل همین تعداد زن فاقد پرمویی و یا اختلالات تخمک گذاری و یا شواهد تخمدان پلی کیستیک در سونوگرافی بودند. وزن هنگام تولد ثبت و ترکیب اجزا بدن توسط دستگاه اندازه گیری کننده ترکیب اجزا بدن ارزیابی شد. یافته ها: میانگین سنی گروه مورد نسبت به شاهد کمتر گزارش شد (9/4±7/29 در مقابل 9/5±8/30 سال). نمایه ی توده ی بدن در دو گروه مشابه بود (4/2±6/24 در مقابل 5/4±8/24 کیلوگرم بر متر مربع). یافته ی اصلی پژوهش حاضر نشان داد bfm و blm در زنان مبتلا به pcos که وزن هنگام تولد کمتر از 2500 گرم داشته اند، از غیرمبتلایان  به pcos بالاتر است (به ترتیب 7/4±16 در مقابل 1/4±2/12، 06/0=p و 8/5±4/46 در مقابل 8/5±1/41، 07/0=p). نتیجه گیری: تاثیر توده ی چربی دوران جنینی و وزن هنگام تولد بر ایجاد چاقی دوره بزرگسالی، bfm و blm در افراد مبتلا به pcos با افراد غیرمبتلا به pcos متفاوت می باشد.